De kracht van liefde is een uitdrukking die mensen soms gebruiken, maar de echte ervaring is het meest geweldige dat je je ooit kunt wensen. Ik was gezegend met een wonder dat zich aandiende als een sterke energie die direct door me heen bewoog. Het was niet alleen een sterk gevoel van liefde voor een andere persoon, maar een ervaring van zelf de liefde te zijn en eenwording met een zogenaamde andere persoon. Op het moment dat het gebeurde, wist ik precies wat ik moest doen en zeggen.
Dus, hoe verscheen dit wonder van liefde? En hoe zag het eruit in het verhaal van de wereld? De dagen voor het wonder, voelde ik me agressief. Ik zocht en bad voor een andere manier. Op de dag van het wonder, vond ik een manier om vreugdevol te zijn en ik bleef bidden voor een wending.
Ik ging naar m’n werk en er was een consultatie afspraak voor studenten gepland. Studenten mochten hiervan gebruik maken en het uur had een specifieke bedoeling. Een student kwam de ruimte binnen, maar hij liet een totaal andere energie zien. Hij leek ongeïnteresseerd in het doel van de afspraak en was een beetje aan het provoceren. Hoewel ik met hem praatte, kon ik niet vaststellen wat er met hem aan de hand was. Vanbinnen bleef ik voor hulp vragen in deze situatie.
Ondanks mijn pogingen, merkte ik dat we alleen maar meer in spanning terecht kwamen en zelfs een soort strijd. Uiteindelijk bleek dat hij naar de afspraak was gekomen met een andere opdracht wat niet het doel van de afspraak was. Ik vroeg een andere collega om bij de studenten te zitten en vroeg deze student om naar mijn kantoor te komen. We spraken over de andere opdracht en zijn vragen daarover. Ik zei dat het me speet hoe onze ontmoeting gestart was. Ik vroeg hem hoe het met hem ging en hij vertelde me dat hij eerder op die dag slecht nieuws had ontvangen: een dorp in zijn thuisland in het Midden-Oosten was verwoest. Van het ene op het andere moment begon een sterke energie door me heen te stromen en er was zoveel liefde. Ik voelde dat ik alleen nog liefde was en het voelde alsof hij deel van mij was. Het is moeilijk te beschrijven, maar het was alsof ik zijn moeder was of alsof “mijn” moederliefde hem totaal vulde. Hij begon te huilen en hij zei dat hij nooit huilt.
Ik begon tegen hem te praten over vergeving en dat hij de oorlog in zichzelf moest beëindigen. Ik zei dat hij wist waartoe wraak zou leiden en dat hij moest kiezen voor liefde. Ik wist precies wat ik moest zeggen. Ik zei dat ik om hem gaf, maar het voelde alsof dit vanuit een hele andere en diepere plek in mijzelf kwam dan normaal. Hij bleef huilen en sorry zeggen over hoe onze afspraak was begonnen. Terwijl de tranen bleven stromen, stak hij zijn hand uit om de mijne te schudden als een vredesaanbod en een teken van verontschuldiging. Ik voelde net zoveel berouw als hem en zag de verlosser in hem, omdat we beiden in dat moment de strijd en agressie die in ons was, los konden laten. Ik was zo ontzettend dankbaar voor deze ontmoeting. De verhoogde staat van liefde in mij bleef voortduren, ook na onze ontmoeting.
