top of page


De kracht van liefde is een uitdrukking die mensen soms gebruiken, maar de echte ervaring is het meest geweldige dat je je ooit kunt wensen. Ik was gezegend met een wonder dat zich aandiende als een sterke energie die direct door me heen bewoog. Het was niet alleen een sterk gevoel van liefde voor een andere persoon, maar een ervaring van zelf de liefde te zijn en eenwording met een zogenaamde andere persoon. Op het moment dat het gebeurde, wist ik precies wat ik moest doen en zeggen.

Dus, hoe verscheen dit wonder van liefde? En hoe zag het eruit in het verhaal van de wereld? De dagen voor het wonder, voelde ik me agressief. Ik zocht en bad voor een andere manier. Op de dag van het wonder, vond ik een manier om vreugdevol te zijn en ik bleef bidden voor een wending.


Ik ging naar m’n werk en er was een consultatie afspraak voor studenten gepland. Studenten mochten hiervan gebruik maken en het uur had een specifieke bedoeling. Een student kwam de ruimte binnen, maar hij liet een totaal andere energie zien. Hij leek ongeïnteresseerd in het doel van de afspraak en was een beetje aan het provoceren. Hoewel ik met hem praatte, kon ik niet vaststellen wat er met hem aan de hand was. Vanbinnen bleef ik voor hulp vragen in deze situatie.


Ondanks mijn pogingen, merkte ik dat we alleen maar meer in spanning terecht kwamen en zelfs een soort strijd. Uiteindelijk bleek dat hij naar de afspraak was gekomen met een andere opdracht wat niet het doel van de afspraak was. Ik vroeg een andere collega om bij de studenten te zitten en vroeg deze student om naar mijn kantoor te komen. We spraken over de andere opdracht en zijn vragen daarover. Ik zei dat het me speet hoe onze ontmoeting gestart was. Ik vroeg hem hoe het met hem ging en hij vertelde me dat hij eerder op die dag slecht nieuws had ontvangen: een dorp in zijn thuisland in het Midden-Oosten was verwoest. Van het ene op het andere moment begon een sterke energie door me heen te stromen en er was zoveel liefde. Ik voelde dat ik alleen nog liefde was en het voelde alsof hij deel van mij was. Het is moeilijk te beschrijven, maar het was alsof ik zijn moeder was of alsof “mijn” moederliefde hem totaal vulde. Hij begon te huilen en hij zei dat hij nooit huilt.



Ik begon tegen hem te praten over vergeving en dat hij de oorlog in zichzelf moest beëindigen. Ik zei dat hij wist waartoe wraak zou leiden en dat hij moest kiezen voor liefde. Ik wist precies wat ik moest zeggen. Ik zei dat ik om hem gaf, maar het voelde alsof dit vanuit een hele andere en diepere plek in mijzelf kwam dan normaal. Hij bleef huilen en sorry zeggen over hoe onze afspraak was begonnen. Terwijl de tranen bleven stromen, stak hij zijn hand uit om de mijne te schudden als een vredesaanbod en een teken van verontschuldiging. Ik voelde net zoveel berouw als hem en zag de verlosser in hem, omdat we beiden in dat moment de strijd en agressie die in ons was, los konden laten. Ik was zo ontzettend dankbaar voor deze ontmoeting. De verhoogde staat van liefde in mij bleef voortduren, ook na onze ontmoeting.





Once upon a time there was a master painter. His name? Rembrandt van Rijn. But if you think his mastery three centuries ago came about by accident you’re mistaken. Of course, he was talented, but Rembrandt had no fewer than two masters before he became a master himself. (Salient detail: Rembrandt once portrayed himself as apostle Paul.)


So, if someone with Rembrandt’s talents had two masters the question arises; What is the value of a master? Well, not so long ago, anyone who wanted to learn a trade found himself a master who could teach him. That was and still is the only way to get a grip on a trade and its intricacies. Further back in history there was for example the Shamanic tradition whereby the shaman recognized his student - and vice versa - which was the beginning of a journey; the journey to mastery.


In the past the idea of having a master was widespread and that having a master is desperately needed to attain mastery. But in the West we have almost lost that idea. Schools nowadays are training their students without incorporating the essence and value of having a master.


This development has led to strange looks in our society if you tell that you are following a spiritual path and that you have a teacher who has achieved mastery. Although we have a perfect role model in Jesus who was such a teacher two thousand years ago. He was, and still is, a person of whom you can decide at any time: that is my master; I want to follow him.


How I see it is that Jesus had his ultimate initiation hanging on the cross when he said to his Father: ‘Into Thy hands I commend my spirit’. I say ultimate because according to me it was a moment of complete surrender.


Listen, learn and follow were the three steps that Jesus took toward him becoming a master. Listen to the Holy Spirit, then learn the lesson and finally put that into being.


Because of Jesus we no longer have to end on the cross. That’s also his mastery. Because, when Jesus gave himself for the redemption of his brother, he did it for the Sonship. Jesus became forgiveness and dispelled all darkness being the light of the world.


But for Hollywood that is not dramatic enough. That’s why someone like Mel Gibson made a movie - The Passion of the Christ - wherein Jesus is a typical American hero who, while supressing the pain and fighting the devil, he finally emerged as the victor. But what he really demonstrates is that there is no death through his resurrection and ascension.


The faithfulness of two women is striking in Jesus' cloister. Jesus is the first to share His resurrection with both Mary’s. Striking, because it was an era of male dominion. But Jesus couldn’t care less. I think he chose the two women because they were the ones that were most heart-devoted to him. To Jesus the master.


I want to go back to the cross for one more moment. Also hanging on the cross, Jesus shows his mastery, his last lessons to us that want to follow him in meekness. There and then he was still thinking about the well-being of his mother after his crucifixion and asked John to take care of her. He also asked for forgiveness for his executioners and he comforted the criminal next to him on the cross…


Mastery bears witness to the victory of the soft forces. The poet Lucebert once wrote: Everything of value is defenceless.


Frans Vermeulen


"God is great! But you really need that place in your mind where your master is the highest value of all, within the dream. Because masters take it upon themselves to lead you out. Their life is dedicated to you.


And what are you dedicated to? You see, masters are extremely unusual that they are willing to be like that. So you might need to take a look in your mind as to why it is that you think and have the relationship that you think you have with a master.


What I have learned, it is the most valuable, because of the possibility of what happens for the unawakened to join with the awakened one and save yourself hundreds of lifetimes of pain and suffering...."

bottom of page