Nu heb ik toch een wonder meegemaakt! Zo’n buitengewone ervaring! Ik denk dat ik het wel een transcendentale ervaring kan noemen, want daar lijkt het 't meeste op.
De laatste zeven jaar heb ik vaak geklaagd over de hoeveelheid werk die ik te verstouwen kreeg. Ik werk voor de overheid en mijn departement leek het allemaal niet veel te kunnen schelen. Ik moest maar zien wat ik ermee deed en het zelf maar oplossen.
Ongeveer twee maanden geleden maakte ik me er weer zorgen over. Ik zag alleen maar méér dossiers en te weinig collega's om ze te verwerken. Ik voelde een verlammende, vernietigende onmacht.
Plotseling zag ik duidelijk dat ik op een houten kruis lag en hoe er lange, ijzeren spijkers door mijn lichaam werden gedreven. BENG, BENG, BENG, met dat typisch schrille geluid van ijzer dat op ijzer geslagen wordt. "Ik word levend gekruisigd", dacht ik. "Tot de dood erop volgt! Langzaam, maar zeker! Eindelijk zal het ego tevreden zijn!"
Maar op dat moment, hand in hand met de Heilige Geest, besefte ik ineens, dat ik dit mezelf aandeed…! Ik ben degene die hier aan het hameren is! En ik ben degene die gekruisigd word!
Dit inzicht moet veroorzaakt zijn door mijn besluit om het steeds maar weer naar het Licht te brengen. En opnieuw en opnieuw en opnieuw, net zo lang als nodig was om deze duivel permanent uit te drijven. En toen brak het inzicht in me door dat de Christus nooit gekruisigd kan worden. Wauw! Daar kwam me toch een partij Licht mijn denkgeest binnen! En zoveel vrijheid!
Vanaf dat moment is alles veranderd! Een collega met kanker is aan het genezen en vraagt weer om werk! Andere collega's van de andere kantoren bieden hun hulp aan! Nieuwe collega’s worden aangenomen! Ik weet niet wat me overkomt! Gisteren moest ik mijn teamleider vragen om niet langer anderen van buiten ons kantoor om hulp te vragen, omdat ik dan zelf geen werk meer zou hebben! Twee jaar geleden had ik drie kasten vol dossiers en nu dit! Dat kun je je toch niet voorstellen!?
